Boyundaki papillomlar

Boyun papillomları, insan papilloma virüsünün neden olduğu bulaşıcı bir hastalığın belirtilerinden biridir. İyi huylu cilt oluşumlarını ifade eder.

Boyundaki papillomların nedenleri

Papillomların boyunda veya insan vücudunun başka herhangi bir bölgesinde büyümeye başlamasının bir etiyolojik nedeni vardır - Papovaviridae ailesinin bir üyesi olan insan papilloma virüsü (HPV) ile enfeksiyon. Bu patojenik ajanın 100'den fazla serotipi vardır, bunların her biri hastalığın farklı bir klinik tablosunun ortaya çıkmasından sorumludur (papilloma, kondiloma, siğiller - bu kavramlar eş anlamlıdır, farklı isimler belirli bir bölgedeki lokalizasyon özellikleriyle ilişkilidir).

Ana bulaşma yolları ev içi ve genitaldir (perianal bölgenin kondilomları). Virüs, yalnızca mikro hasar veya açık yaraların varlığında cilde nüfuz edebilir, diğer durumlarda cildin koruyucu bariyerini geçemez.

Patojen bilgisi

1. Cinsiyete (ancak kadınlarda erkeklere göre daha sık kendini gösterir), yaşa veya bölgeye (bazı kaynaklara göre gezegenin 2 / 3'üne bu virüs bulaşmıştır) bakılmaksızın yüksek oranda yayılır.
2. İnsan genomuna entegre olabilen çift sarmallı, bükülmüş halkalı DNA içerir.
3. Bazı suşlarla enfeksiyon, özellikle kalıcı yaralanma durumunda yüksek bir kanserojen risk ile ilişkilidir. Boyun papillomlarına virüsün onkojenik olmayan suşları neden olur.
4. Bir virüs, bölünme sürecinde iki ana aşamadan geçer. İlk aşamada epizomal (serbest) formdadır ve aynı dönemde viral partikülün ana bölünmesi meydana gelir. Bu aşama tersine çevrilebilir (tedaviden sonra uzun süreli bir remisyon meydana gelir). İkinci - bütünleştirici - aşamada, virüs hücrenin genomuna implante edilir (hücre dejenerasyonuna ve kötü huylu bir neoplazm oluşumuna doğru ilk adım). İlk aşama geçicidir ve nispeten hızlı geçerken, ikincisi gizlidir ve taşıyıcıların varlığını açıklar.
5. Virüsün çoğaldığı epidermisin bazal katmanı etkilenir. Kalan katmanlarda patojen devam edebilir, ancak bölünemez. Virüsün germ tabakasında olması şartıyla büyüdükçe bu bölgenin tüm tabakalarındaki hücrelerin normal farklılaşması, özellikle dikenli tabaka seviyesinde bozulur.
6. Vücutta uzun süreli asemptomatik taşıma eğilimi vardır (birkaç aydan bir yıla kadar). Belirli bir enfeksiyon anını belirlemek nadiren mümkündür - bu, tedavinin ilk belirsiz belirtilerde değil, yoğun klinik belirtilerin olduğu bir dönemde başlamasının nedenidir.
7. Enfeksiyonu önlemek için, özellikle en onkojenik suşlar 16 ve 18'e karşı etkili olan iki değerlikli ve dört değerlikli aşılar kullanılır.

Önceden belirleyen faktörler

1. Hijyen eksikliği. Virüs dış ortamda hayati aktiviteyi uzun süre sürdürebildiğinden, halka açık yerleri (yüzme havuzu, hamam, spor salonu) ziyaret ederken kişisel hijyen kurallarına dikkatlice uymak gerekir.
2. Deride travmatik yaralanmalar. Virüsün nüfuz etmesi için ciltte mikro çatlaklar veya çizikler (örneğin boynun bir gömleğin yakasıyla ovulmasından kaynaklanan) yeterlidir.
3. Bozulmuş bağışıklık sistemi işlevi. Herhangi bir oluşumun immün yetmezliği ile, herhangi bir enfeksiyonun gelişimi için uygun koşullar ortaya çıkar. Örneğin, sık görülen soğuk algınlığı ve bulaşıcı hastalıklar, bağışıklık sisteminin zayıflamasına ve ciltte papillomların ortaya çıkmasına neden olur.
4. Deriyi çizerken kendi kendine enfeksiyon.
5. Sistematik yaşam tarzı bozukluğu (stres, fiziksel aktivite eksikliği, uygunsuz beslenme). Bu faktörler vücuttaki tüm metabolik süreçlerin çalışmasını etkiler ve cildin bariyer işlevinde bir azalmaya yol açar.
6. Vücudun savunmasındaki azalmayı etkileyen çevresel faktörler (hipotermi, aşırı ultraviyole maruz kalma).

Hastalığın dış belirtileri

Fotoğraftaki servikal papillomlar şuna benzer:

1. Büyüme çoğunlukla geniş bir tabanda bulunur ve cilt yüzeyinin önemli ölçüde üzerinde çıkıntı yapar. Daha az yaygın olarak, papillomun tabanı ince bir bacakla temsil edilir (bu durumda oluşum asılı bir pozisyon alır). İkinci seçenekte yaralanma riski çok daha yüksektir.
2. Eğitimin sınırları eşit ve net.
3. Rengi, çevreleyen deriden farklı değildir. Nadir durumlarda, bitişik dokulardan biraz daha soluk veya daha koyu olabilir.
4. Yüzey genellikle pürüzsüzdür. Bazen yüzeyini nervürlü yapan papillomun tepesinde büyüme mümkündür.
5. Çap, 1-3 mm'den birkaç santimetreye kadar geniş ölçüde değişir (küçük çaplı papillomlar daha yaygındır).
6. Boynun herhangi bir bölgesindeki konum (arka, yan ön). Bazen yüz dahil olur.

Kural olarak, cilt kıvrımları boyunca yerleşmiş birçok lezyon vardır.

Çok nadir durumlarda, boyundaki papillomlar kötü huylu hale gelebilir, yani bir deri tümörüne dönüşebilir. Bu, onkojenik bir HPV suşu ile enfeksiyonun bir sonucu olarak ortaya çıkabilir.

Kötü huylu bir dönüşümü gösterebilecek işaretler şunlardır:

• renk değişimi ve heterojenlik (polimorfizm);
• sınır değişikliği (bulanıklık, tanım kaybı);
• asimetrinin görünümü (formasyonun şartlı ortasından bir çizgi çekerken, iki eşit yarı elde edilemez);
• yoğun büyüme;
• kanama veya ülserasyon (spesifik olmayan bir semptom, çünkü aynı zamanda neoplazmada basit travma için tipiktir);
• kaşıntı, yanma, soyulma;
• bırakmalar oluşur (merkezi olanın etrafında küçük kız oluşumları).

Bu tür belirtilerin ortaya çıkması, mutlaka papillomun dejenerasyonu anlamına gelmez, ancak bu, bir doktora danışmanız ve yaygın bir iltihaplı köstebek veya cilt kanserinden söz edip etmediğimizi anlamak için ayırıcı tanıya geçmeniz gerektiği anlamına gelir.

Boyundaki papillomlardan nasıl kurtulurum

Papillomların boyun üzerindeki tedavisi, yalnızca derideki patolojik odaklanma ve kandaki patojenin kendisi üzerinde eşzamanlı bir etki ile karmaşık bir şekilde gerçekleştirilir.

Savaşmanın birkaç yolu vardır:

Yöntem	Açıklama
İlaç	Sitostatiklerin, immünomodülatörlerin kullanımı, etkilenen bölgede viral ajanın replikasyonunu baskılamak ve kandaki konsantrasyonunu azaltmak için tasarlanmıştır. Bazı ilaçlar (keratolitikler), deri büyümesini yok etmek (koterize etmek ve doku nekrozuna neden olmak) için doğrudan topikal olarak uygulanır.
Fiziksel Yöntemler	Kriyodestrit, lazer tedavisi, elektrokoagülasyon. Hem boyundaki hem de vücudun diğer bölgelerindeki papillomlardan kurtulmayı amaçlarlar. Bu yöntemler, açık alanların estetik görünümünü geri kazanmanıza ve viral rezervuarı - cilt neoplazilerinin kendisi - çıkarmanıza izin verir, ancak virüsü vücuttan tamamen çıkarmaz.
Kombinasyon tedavisi	Önceki iki seçeneği birleştirir ve bu nedenle en etkilidir.

Papillomları halk ev ilaçları (örneğin kırlangıçotu suyu) ile tedavi etmek etkisizdir ve genellikle tehlikelidir, her durumda, ön koşul bir doktora danışmaktır.

Fiziksel imha yöntemleri

Aşağıdaki fiziksel yöntemleri kullanarak oluşumları etkili bir şekilde azaltmak mümkündür:

Yöntem	Açıklama
Konsantre asit çözeltileriyle yerel eylem	% 50 2-kloropropiyonik asit içinde% 1. 5 çinko kloropropiyonat çözeltisi, nitrik, asetik, oksalik, laktik asitler ve bakır nitrat trihidrat kombinasyonu vb. kullanılır. İşlem, cerrahi kurallara uygun olarak bir uzman (dermatovenerolog, kozmetikçi) tarafından ayakta tedavi bazında gerçekleştirilir. . . . Ajan, formasyonun rengi daha açık olana kadar bir spatula ile noktasal olarak uygulanır (bu olur olmaz, daha fazla uygulama derhal durdurulmalıdır). Tam bir papilloma tedavisi için ortalama olarak 1-2 tedavi yapmanız gerekir.
Elektrokoagülasyon	Özel bir elektrikli bıçak kullanılarak, altta yatan dokuları etkilemeden oluşumların nokta eksizyonu yapılır (sağlıklı cilt hücreleri üzerinde minimum etki vardır). Yöntem, oluşumun uzun bir sapa ve küçük boyuta sahip olması durumunda en uygun olanıdır.
Cryodestruction	Odak sıvı nitrojene maruz kalır, çok düşük sıcaklık doku nekrozuna yol açar. Bu eğitim şeklini geniş bir tabanla temizlemek iyidir. Nitrojen etki süresi bir uzman tarafından seçilir (1-5 dakika). Yakıdan sonra ortalama 10 gün içinde iyileşen bir yanık oluşur.
Lazer Kaldırma	Boyun gibi belirgin yerlerdeki büyümeleri gidermek için en modern ve en hassas yaklaşım. En olumlu eleştirilere sahip. Sürekli modda 5 saniyeden 3 dakikaya kadar bir ışık kılavuzu kullanarak odağı etkileyin. İyileşme süresi diğer yöntemlere göre (5-7 gün) çok daha kısadır. Teknik, hareketin yüksek hassasiyetinden dolayı çevre dokulara minimal travma ile ilişkilidir.
Klasik cerrahi çıkarma (neşter ile eksizyon)	Sadece büyük lezyonlarda veya malignite şüphesiyle çok nadiren kullanılır. Nedeni, lezyonların sıklıkla birden fazla olması, boynun etrafına dağılmış olması ve eksizyon için çok küçük olmasıdır, ayrıca cerrahi eksizyondan sonra, kendi içlerinde kozmetik bir kusur yaratan izler kalabilir.